υποπλεύριος

-α, -ο, Ν

ανατ.

1. αυτός που βρίσκεται κάτω από τις πλευρές τού θώρακα

2. φρ. «υποπλεύριος μυς»

ανατ. ονομασία δεσμών τού έσω μεσοπλεύριου μυός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + πλευρό + κατάλ. -ιος. Το επίθ., στον πληθ. τού ουδ. ὑποπλεύρια, μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ακρόπολις].